Als ik kon kiezen

Als ik kon kiezen bracht ik mijn dagen door in de zweem van goudgele curry. Mijn haar zou zichzelf wassen en mijn was zou zichzelf zijn. Was. Als ik kon kiezen was er slechts de tegenwoordige tijd. Tegen-woordig zouden woorden zich splitsen om te zien hoe vreemd ze eigenlijk samen zijn. Zoals een liefdes-verklaring. Hoe verklaar je de liefde dan? Als ik kon kiezen dan hoefde ik helemaal niets te verklaren. Dan klaarde alles van zichzelf op, net als de hemel. Misschien doet het dat ook wel. En missen we het moment waarop de wolken verschuiven en de olifant opnieuw een mug wordt. Wat zou de nacht trouwens brengen als we de strijd staakten met de muggen in de kamer van onze geest? Onbevlekte muren. Als ik kon kiezen dan waren er geen muren. De curry kreeg een zeste van vrijheidsblad en ik zou mezelf uitbetalen voor het bedrijven van de liefde. Zelfstandig in hartberoep. Als ik kon kiezen.

God zij dank, dat ik kan kiezen.