Zo goed?

Soms kom ik handen en voeten te kort, om me bij elkaar te houden. Netjes en geordend.
Om voorspelbaar te zijn. Voorbeeldig. Je doet het zo goed. 

Je doet het zo goed. Kan een extra paar handen gebruiken. Om me los te scheuren, buiten deze ruimte te kleuren. Vier extra monden. Alsjeblieft. Om pijn te kelen. Luider te schreeuwen.

Dan de stilte in dit huis. Kilte in mijn thuis. Je doet het zo goed. Voel me borrelen in elke vezel die ik heb.
Spieren vertrekken. Ik wil vertrekken.

Maar blijf netjes hier. Zo goed?

Wil mezelf verlaten. Onopgemerkt begraven. Handen voor mijn ogen, bestemd voor niemandsoren.
Wil gevonden worden!
(Goed bevonden)

Zink steeds dieper weg in

drie,
twee,
één?

Wie goed is, is niet gezién!