STEM

Vandaag is de dag waarop we onze stem mogen laten horen. Onze visie, van hoe het voor ons zou mogen zijn in kleuren gieten. Onze toekomst mee helpen boetseren. En elk kneepje laten tellen.

Dus kruipen we in kleine hokjes. Naast en uit elkaar. Sluiten onze gordijntjes. Een privé-aangelegenheid. In ons alleen-zijn beleven we het toppunt van onze vrijheid: we mogen aankruisen wie of wat we willen, en hoeven het aan niemand op te biechten. We openen onze ogen en oren, maar sluiten onze monden. Want stemmen, hoe vreemd het ook klinkt gebeurt in stilte.

En ik denk, wat zou er gebeuren mocht ik het uitschreeuwen? Dat ik geen geel, rood, groen of blauw wil maar regenbogen wil kleuren. Met dieprode liefde, schitterend geel licht, helblauwe open hemels en groene stilte. Kleuren die zichzelf herkennen, maar moeiteloos in elkaar overvloeien wanneer het verlangen zich aandient. Een wereldbeeld waarin, niet de keurige maar kleurige mens zichzelf herkent, zichzelf laat zien en geen kleur onbenut laat. Om moeiteloos in elkaar over te vloeien wanneer het verlangen zich aandient.

Stem, niet enkel vandaag. Maar (geef) stem, elke dag. Laat jouw vrijheid niet beperken tot een hokje. Breek los, maak kenbaar wie je bent en wees trots.